Friday 5 September 2014

Άναψε τη ψυχή με τη προσευχή...


ΑΓ.ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

 Άναψε τη ψυχή με τη προσευχή. Πίστεψέ με, δεν έχει τόσο την ικανότητα να καθαρίζει τη σκουριά η φωτιά, όσο η νυχτερινή προσευχή τη σκουριά των αμαρτιών μας. Ας ντραπούμε,αν όχι κανέναν άλλον, τους νυκτερινούς φύλακες.Εκείνοι περιέρχονται τους δρόμους για τον ανθρώπινο νόμο,φωνάζοντας δυνατά μέσα στην παγωνιά και περπατώντας μέσα από τα στενά, και πολλές φορές βρέχονται και παγώνουν για σένα και την σωτηρία σου και για τη φύλαξη των χρημάτων σου. 

Εκείνος για τα χρήματα σου παίρνει τόσα προνοητικά μέτρα, ενώ εσύ ούτε για τη δική σου ψυχή; Και μάλιστα εγώ δεν σε αναγκάζω να περιφέρεσαι έξω στο ύπαιθρο όπως εκείνος, ούτε να πιέζεσαι φωνάζοντας δυνατά, αλλά μένοντας μέσα σ' έναν απόμερο χώρο, στο ίδιο το δωμάτιο σου, γονάτισε, παρακάλεσε τον Δεσπότη. Γιατί αυτός ο ίδιος ο Δεσπότης διανυκτέρευσε πάνω στο όρος των Ελαιών; Όχι για να γίνει πρότυπο για μας;

Τότε αναπνέουν τα φυτά, τη νύχτα εννοώ· τότε και η ψυχή, ακόμη περισσότερο απ' αυτά, δέχεται τη δροσιά Αυτά τα οποία ο ήλιος της ημέρας τα ξήρανε, αυτά τη νύχτα δροσίζονται. Αποτελεσματικότερα από κάθε δροσιά είναι τα δάκρυα που χύνονται εναντίον των επιθυμιών και κάθε φλογώσεως και καύσωνα και δεν αφήνουν να πάθουμε κανένα κακό.
Αν δεν απολαύσει (η ψυχή) αυτή τη δροσιά, την ημέρα θα ξεραθεί εντελώς. Αλλά όχι, να μη συμβεί κανένας από μας να τροφοδοτήσει εκείνη τη φωτιά, αλλά αφού δροσιστούμε και απολαύσουμε τη φιλανθρωπία του Θεού, έτσι όλοι να ελευθερωθούμε από το φορτίο των αμαρτιών μας με τη χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αμήν.


Η αδιάλειπτη Προσευχή

Όπως το να αναπνέεις ποτέ δεν είναι άκαιρο, έτσι ούτε και το να ζητάς, αλλά το να μη ζητάς είναι άκαιρο. Διότι όπως έχουμε ανάγκη από αυτήν, την αναπνοή, έτσι και από τη βοήθειά Του· και εάν θέλουμε, εύκολα μπορούμε να Τον προσελκύσουμε.

THE DIFFERENCE BETWEEN "SECULAR" AND "ECCLESIASTICAL" MUSIC..

  
By Photios Kontoglou
Music is of two kinds (as are the other arts also)—secular and ecclesiastical. Each of these has been developed by different feelings and different states of the soul. Secular music expresses worldly (i.e., carnal) feelings and desires. Although these feelings may be very refined (romantic, sentimental, idealistic, etc.), they do not cease being carnal. Nevertheless, many people believe that these feelings are spiritual. However, spiritual feelings are expressed only by ecclesiastical music. Only ecclesiastical music can truly express the secret movements of the heart, which are entirely different from those inspired and developed by secular music. That is, it expresses contrition, humility, suffering and godly grief, which, as Paul says, “worketh repentance to salvation.” [2] Ecclesiastical music can also evoke feelings of praise, thanksgiving, and holy enthusiasm. Secular music, on the other hand—even the purest—expresses carnal emotions, even when it is inspired by suffering and affliction. This type of suffering, Paul calls “worldly grief,” which “worketh death.” [3]
Thus two kinds of music were formed, the secular, which arouses emotion—any kind of emotion—and ecclesiastical music, which evokes contrition. St. John Chrysostom strongly condemns the attempts that were made by some of his contemporaries to introduce into the Church secular music, the music of the theatre and the mimes.

Only the arts which were developed by devout motives since the early years of Christianity have given expression to the spiritual essence of the religion. These alone can be called liturgical, that is, spiritual, in the sense that religion gives to the term spiritual. The “spiritual odes” of which Paul speaks [4] were works of such art. All the liturgical arts express the same thing: architecture, hymnody, iconography, embroidery, and even writing, the manner of walking, and in general the movements and gestures of the priests, the chiming of the bells, and so forth.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...